Quiero alzar mi voz por este hombre de quien leo, todo seguido, primero, luego con las debidas pausas y aun cesuras, que no censuras, este manual de instrucciones para seguir viviendo, que viene siendo la versión bilingüe y antologada de su obra poética, a cargo, y bien encargada la faena, de Darío Gancedo. El traductor que se atiene a cuanto tiene delante, no poco, y no cae en la tentación de recrear ni mucho menos crear, a partir de unos textos purísimos, porque conviene no perder la pista de que Ramón Caride, cree en la belleza, y porque es diferente no apuesta por una hermosura neutra sino muy implicada en el tiempo que le tocó vivir
Quero erguer a miña voz por este home de quen leo, todo a feito, de primeiras, logo coas debidas paradiñas e aínda cesuras, que non censuras, este manual de instrucións para continuar vivindo, que vén sendo a versión bilingüe e antologal da súa obra poética, a cargo, e ben feita a encarga, de Darío Gancedo. O tradutor cínguese a canto ten diante, non é pouco, e non cae na tentación de recrear nin moito menos crear, a partir duns textos purísimos, porque convén non perder de vista que Ramón Caride acredita na beleza, e porque é diferente non aposta por unha fermosura neutra senón moi implicada no tempo que lle tocou vivir